تجزیه ارتباط برای مقاومت به بیماری پوسیدگی اسکلروتینیایی یقه ساقه در آفتابگردان (Helianthus annuus L.) با استفاده از نشانگرهای رتروترنسپوزونی REMAP

آفتابگردان یک محصول مهم زراعی می‌باشد که روغن آن ارزش غذایی و اقتصادی بالایی دارد. اسکلروتینیا از بیماری‌های قارچی مهم آفتابگردان می‌باشد که باعث کاهش رشد و عملکرد محصول می‌شود. در پژوهش حاضر واکنش 100 لاین خالص آفتابگردان روغنی به 6 جدایه قارچ اسکلروتینیا مورد بررسی قرار گرفت. برای شناسایی مکان‌های ژنی پیوسته با مقاومت به بیماری از 120 جایگاه ژنومی تکثیر شده توسط آغازگرهای رتروترنسپوزونی REMAP استفاده شد. نتایج نشان داد که برخی ژنوتیپ‌های آفتابگردان مقاومت خوبی به بیماری اسکلروتینیا دارند. ژنوتیپ 8A×/LC1064C کمترین درصد آلودگی را در پاسخ به دو جدایه قارچیA37 (S. sclerotiorum) و M1 (S. minor) از دو گونه مختلف قارچ اسکلروتینیا نشان داد. در تجزیه ساختار جمعیت با نرم‌افزارStructure ، 4 زیرجمعیت احتمالی شناسایی شد. در تجزیه ارتباط با نرم‌افزارTASEEL به دو روشGLM وMLM ، به ترتیب 9 و 8 مکان ژنی شناسایی شد که ارتباط معنی‌داری (P≤0.01) با ژ‌ن‌های کنترل‌ کننده مقاومت به بیماری دارند. طبق نتایج، نشانگرهای CF-UBC826، 1061LTR-UBC818 و 1061LTR-UBC857 با ژن‌های کنترل کننده مقاومت به دو جدایه‌ قارچ عامل بیماری پیوسته بودند. نشانگرهای شناسایی شده در این تحقیق، در صورت تایید و تبدیل به نشانگر SCAR می توانند بطور موثری در برنامه‌های گزینش به کمک نشانگر و تولید ارقام مقاوم به بیماری اسکلروتینیا مورد استفاده قرار بگیرند.